Zielony las ukrył ich harcerską miłośc, Am Dm G
Zamknął wśród drzew .zostali tu, Am F
gdzie leżą dziś i tak już będą, Dm E
przez dlugie wieki trwać. Am

Ktoś mówił, że w las walczyć szli
że karabiny mieli ciężkie.
tak młodzi bardzo chcieli żyć,
a walczyć szli trzymając się za ręce.

Usiedli tu gdzie leżą dziś,
I wciąż za ręce trzymają się,
A spod jej ciemnych łuków nbrwi,
patrzyły oczy szare i piękne.

Na ciemne drzewa pod koniec dnia,
Złote się słońca promienie kładły,
J jeszcze jeden głośny padł szczał,
Harcerka cicho krzyknęła i upadła.

I jeszcze z jej długich rzęs,
stoczyły się dwie wielkie łzy,
A na jej twarz padł cicho sen,
bo sily jej zabrakło żeby żyć.

Moja harcerko przeniosę cię,
przez strzały i przez ognia żar.
Na rękach zawsze będę cie nosił,
I zawsze wszystko, wszystko ci dam

Zagrały liście, zagrały kwiaty
Muzyką głośną spowiły ciszę
On płakał choć harcerz nie płacze,
I wiedział już jak wiele znaczy życie.

A teraz wiatr przybiega tu
bo tylko on pamięta ich,
Naiwność marzeń złoto snów
tych dwojga którzy tak bardzo chciel żyć.

I znowu wiatr przebiga tu,
Roztańczył się w zielonej trawie,
i strząsnął z kwiatków kropelki rosy
O Harcerskiej miłości opowiada nam.