Jeżeli tutaj domu próg,

jeżeli serce stąd pochodzi,

na miedzach śpi czerwony głóg,

a chleb powszedni tu się rodzi.

Jeżeli źródła biją stąd,

by dać początek modrej Wiśle,

i jeśli tu – najbliższy ląd,

o którym zawsze będziesz myśleć...

Nauczmy się na pamięć tego kraju

litera po literze, dzień po dniu.

Co oczy po horyzont ogarniają,

co zdarzyć się nam może tylko tu –

w złocistym lipcu czy zielonym maju,

od wschodu słońca, aż po nocy cień.

Nauczmy się na pamięć tego kraju,

jednego w całym świecie

jak własny dzień...

Jeżeli tutaj wszystko z nas:

współczesność dnia, historii pamięć,

gdy zegar liczy wspólny czas,

z którego po nas coś zostanie.

Gdy tu początek nasz i kres

i naszych prac końcowy dyplom,

radości garść i kropla łez,

kwiaty, co kwitły lub zakwitną...

Nauczmy się na pamięć..