Nie narzekam śliczna pani,
ten nastrój w kolo, świat na bani
i się przestałem śmiać i tulić do twych rąk.
Wiem, że wyczulę w porę bluesa
i dałem Ci pod kołdrę susa,
lecz czy w wyborze naszym nie tkwił jakiś błąd?

Bo jakże w swych pragnieniach prości,
oboje chcieliśmy miłości,
tej dla pieniędzy i tej aby skrobnąć wiersz.
Wiec patrz, tam leży obok portfel,
na imię mam po prostu Wojtek
i dajmy spokój z tym, coś może lepiej zjesz?

Dziecięce już zwiedziłem gaje,
gdzie wszystkich ludzi pokochałem
i w końcu balon przygnał mnie na skraje gór.
Tam wiatr rozebrał mnie, dał wiarę,
w garść sypnął złotych ziaren parę
i nie oglądaj się, rzekł, wstecz i pchnął mnie w dół.

Lecz czy to pamięć nie przestaje,
że nigdzie ludzi nie poznaję
i przed oczami ciągle mam szczenięcy świat.
Czy może tak tu żyć należy,
czy może tak tu żyć wypada,
że kocha się tu tylko za to co się ma?

Nie narzekam śliczna pani,
ten nastrój wkoło, świat na bani
i wszystko moje pani moja tylko brać
a wzrok dlatego mi się zaćmił
bo szukam w jakiej było baśni
że człowiek tylko się po wodzie może śmiać

pani się śmieje ironicznie
że ja naiwnie platonicznie
z aniołem seks uprawiać chcę na szycie snów
a czy to strasznie brzmi zdradziecko
ze ja po prostu tak jak dziecko
chce jeszcze wierzyć w sens najprostszych paru słów

i nauczyłem się niestety
trochę od dzieci i poetów
płakać w najmniej oczekiwanej porze dnia
bo dziś z przyjaciół moja pani
w tym świecie bzdur i narkomanii
najlepszym kumplem jest od wczoraj moja lza

niemęskie płakać pani mówi
kto to od pana dzisiaj kupi
dziś panie handel w cenie humor biały barszcz
ja wiem co tu się porobiło
lecz skoro pora jest na miłość
na brudna miłość to i czas na czysty płacz

ja nie narzekam śliczna pani,
ten nastrój w kolo, świat na bani,
lecz jeszcze wierze w widokówki ludzkich serc.
Wiec patrz... tam leży obok portfel,
na imię mam po prostu Wojtek
i dajmy spokój z tym, coś może lepiej zjesz?