To nic, tylko deszcz,
Za oknami wrzesień skrada się,
Jeszcze nam lato do tańca gra,
Ale chęć już nie ta.

Pewnie za dzień, za dzień lub dwa,
Mazowiecka nas utuli mgła,
I przyjdzie niż, a z nim spleen,
Zgasi nas do czasu gdy ...

Kiedy, kiedy przyjdzie wiosna i świat się obudzi,
Wtedy, wtedy znów nowa wiara wstąpi w nas,
Kiedy, kiedy minie sen i wyjdziemy do ludzi,
Wtedy, wtedy spróbujemy jeszcze raz.

Do snu przygotuj się,
Taki to już mazowiecki gen,
Choćbyś pod palmę kosztowną zwiał,
Będziesz i tam Zaduszki miał.

Nadchodzi znów barowy czas,
Utyskiwań na ten pieski świat,
Do Wielkiej Nocy lub majowych świąt,
Gdy pierwszy nam zakwitnie pąk ...

Kiedy, kiedy przyjdzie wiosna i świat się obudzi,
Wtedy, wtedy znów nowa wiara wstąpi w nas,
Kiedy, kiedy minie sen i wyjdziemy do ludzi,
Wtedy, wtedy spróbujemy jeszcze raz.