( C G Asus2 Asus4 )

JeGdni na rybki, drudzDy na grzybki,
inEmni na panny zerkBmną zza szybki
aC wokół pachnie przyjeGmna woń,
wAsus2iślana cudna toń.Asus4  


ODpaGtowiDec bujnym lasem Di Wisłą pGachnący,    A 
OGpaAtowiEmec serca młodychEm i starych kArzepiący.    D 
PDełno w nD/Fisim wrażeń, hDandlu  iEm7 walkEm6,     Em7      Em 
kEmsus4to stąd odejdzie ten wciąż wiecznAy ma Gżal. A   D  [-]  A  [(]  C  G  Asus2   Asus4   [)] 


NaGrzekasz często, żeD ci jest źle,
żEme plotki, bimber, przydziBmały gdzie?
AC nie wiesz o tym, że Gsłońce lśni
Asus2i Wisła cudnie śni.Asus4  


AG więc pokochaj to Dmiasto cudne,
choEmćby ci życie w nim Bmbyło trudne,
choCćby mrok wojny na tGwarz twą padł,
zAsus2e skały spojrzyj w świat.Asus4  

*

Do Wisły wpada Dunajca biel,
kochaj ten widok, z innymi dziel.
Przeprawy łodzią - uroki znane,
przez obie rzeki tak uwielbiane.

A kiedy wojna zakończy się,
wyruszmy w pola i siejmy chleb.
Niech każdy Polak nasyci się,
taki nasz zew, taki nasz zew.

Tu me korzenie, tutaj mój dom,
tu jestem zawsze, jak Wisły toń.
Tu znajdę serce i Ojców ślad,
by dależ żyć i kochać świat.

Czwartą, piątą i szóstą strofę pozwolił sobie dopisać urodzony w Opatowcu, w czerwcu 1942 roku, w rodzinnym domu Więcków i Zawartków, zamieszkały obecnie w Katowicach Antoni Jan ZAWARTKO (pułkownik Wojska Polskiego).
Opatowiec czerwiec 2002 r.