Był gorący, lipcowy wieczór,
gdy na niebie, nagle coś błysnęło.
Trzask, prask i w kłębach dymu stanął,
przed domem mym lśniąco - srebrny pojazd.

Choć to kosmiczny statek chyba jest,
migające światełka, wtem drzwi otwierają się.
W nich staje ona - dziewczyna - istny cud,
goroący podmuch zwala mnie z nóg.

Długie nogi, do samej ziemi,
falujący irokez, agrawek mnóstwo w uszach,
zielone oczy, wiśniowo słodkie usta,
dziewczyna z kosmosu uu.

Czy ona jest w Wenus, czy może z Marsa?
Nieziemskie bóstwo o aksamitnej skórze,
stworzone w kosmosie, w wyniku eksperymentu,
na żywych tkankach, bez udziału zwierząt.

Długie nogi, do samej ziemi,
falujący irokez, agrawek mnóstwo w uszach,
zielone oczy, wiśniowo słodkie usta,
dziewczyną z kosmosu być możesz i ty. x3
I ty, i ty, i ty.
Dziewczyną z kosmosu, byc możesz również ty.