O świcie znów
słońce budzi mnie do życia.
Myśl goni myśl
mnóstwo pilnych spraw wciąż czeka.

Bridge: Kawy łyk,
telefonów głośny dźwięk
i jak codzień
bieg zaczyna się.

Ref: Gdy dzień się skończy,
wtedy stanę z Tobą twarzą w twarz.
Zaprosisz mnie do domu swego
cicho zamkniesz drzwi.
"Długo tak czekałem tu na Ciebie" -
powiesz mi.
I nigdy więcej nie poczuję,
jak smakują łzy.

Na peryferiach
samej siebie już nie chcę żyć.
To, co najwazniejsze,
wiem, że tuż obok mnie
wciąż jest.

Bridge: Dość już mam
czeków bez pokrycia.
Ty kochasz mnie -
to jedyny pewny kapitał!

Ref: Gdy dzień się skończy... x3