Daj znak, gdzie się ukryłeś Umiłowany,
Zobacz serca mego rany.
Uciekłeś jak w borze jeleń,
Gdyś mnie zranił.
Biegłam za Tobą z płaczem,
A Tyś się oddalił.

Powiedz, gdzie mam Ciebie szukać,
Panie mój, powiedz, gdzie?

Pasterze, którzy zdążacie tajnymi ścieżkami na szczyt
Wzgórza wielkiego, o
Jeśli tam spotkacie Pana serca mego.
Powiedzcie, że tęsknię,
Umieram bez Niego.

Szukając swojej miłości, przez góry pójdę wysokie
I wybrzeża, o
Nie zrywając kwiatów bez trwogi
Przed dzikim zwierzem.
Granic przejdę i w twierdzę uderzę.

Ach, któż mnie uleczyć może, kiedyż Cię spotkam,
Tak bez cienia, o
Nie posyłaj już zwiastunów
Swego istnienia.
Bo Ty sam tylko możesz wypełnić pragnienia.

Wreszcie dusza wchodzi cała utęskniona,
Do ogrodu rozkoszy Upragnionego.
Spoczywa czarem Jego ukojona,
Cała zamknięta w ramionach Miłego.

Dozwól trwać w miłości Twojej,
Panie mój, proszę Cię.