WitAmali, wołali, wołali ,witali
KwiCaty, krawaty, pompa i puc.
LakiDmerki, szpalerki, miliony ton stali,
WrzEaski, oklaski, Pan PrE7ezes Pan Wódz.
TAmu telewizja a tam radary!
MieszkCanie, ubranie, technika i cud,
BankiDmety, zalety, brygady, sztandary,
WrzEaski, oklaski, Pan PrE7ezes Pan Wódz.
KwiAmaty dla niego, przemowy dla czerni,
WCódz a za WEmodzem wiAmerni.

Kwiaty dla niego, przemowy dla czerni,
WCódz a za WEmodzem wiAmerni.


Radio, on wielki przemysł i socha,
SCocha w muzeum, on i dzieci,
WiadDmomo, on tę dzieciarnię tak kocha,
EOn pośród chłopów w codziE7ennej gazecie.
AmOn, między swymi w górniczej siermiędze,
COni - w strumieniu lejącej się łaski.
SnDmy o potędze, sny o potędze,
KamEera, oklaski, oklE7aski , oklaski.
OklAmaski dla niego, uśmiechy dla czerni
WCódz a za wEmodzem wiAmerni.

Oklaski dla niego, uśmiechy dla czerni
WCódz a za wEmodzem wiAmerni.


On - właśnie on, wyśpiewane z pietyzmem,
COn - druga Polska i polska sprawa.
DmOn - znaczy naród, jego - ojczyznę,
EOn - to Police, ŁE7ańsk i Warszawa.
OjczAmyzna, ojczyźnie, ojczyzną, ojczyznę,
ReklCama i patos, patriotyzm i biznes.
KrawDmaty i kwiaty, niech nastrój nie pryska.
ChlEeba i igrzysk! IgrzE7yska, igrzyska.
ChlAmeba dla niego, igrzyska dla czerni,
WCódz a za wEmodzem wiAmerni.

Chleba dla niego, igrzyska dla czerni,
WCódz a za wEmodzem wiAmerni.


Co jeszcze, co jeszcze, co jeszcze? Zza węgła
ŚmierdzCąca kaszanka nie jego dosięgła,
PodchDmody i kłótnie, i broń bratobójcza,
PrezEencik od Wodza, od WE7ujcia, od Wujcia!
Kto wAminien? On milczy. Kto winien? Nie on!
On wzrCusza się nagle w tym ciepłym lokalu!
On biDmedny, on chory, on biedny, on chory,
On biEedny, on chory, on lE7eży w szpitalu.
On  wzrAmusza ramieniem, jak gdyby nic,
WCódz a za WEmodzem pAmic!

On wzrusza ramieniem, jak gdyby nic,
WCódz a za WEmodzem pAmic!