Na bankiecie u Pana Zastępów                       Fm
Wszystko płynie i gra pachnie i lśni               Fm D# C# C7
Wygwieżdżony jest strop firmamentów                Fm
I w parkietach ze szkła galaktyką skrzy            Fm D# C# C7

Stoły pełne arcydzieł stworzenia
Ryb obfitość i miąs owoce i chleb
Usta śmieją się drżą podniebienia
I docenia się to że się jest sługą nieb

A sam Bóg pośród sług gdyby mógł to by śpiewał że  Dm B Gm A7
Szał będzie trwał świat się stał więc nalewa i     Dm B Gm A7
Rad tworzy ład białych szat i aureol...            Dm B Gm A7 (Dm)

Nie wypił ktoś za blask                            Dm Am
Wzrok w parkiet wbił                               Gm6
Gdzie w ciszy gwiazd                               Gm6
Pod niebem ziemia się powoli wyłania               Fm
Myśl się wysnuwa                                   D#
I żąda słów                                        Am C#
Tu                                                 C7
Tymczasem                                          C7

Na bankiecie uśmiechy szerokie
I wiruje wśród ścian piór biały puch
Do nikogo nie staje nikt bokiem
I aż gęsto od słów nieważkich słów

Stwórca poszedł już wprawdzie lecz przecież        Gm
Pozostawił nam stół parkiet i świat                Gm F D# D7
W jakimż będzie wspanialej nam świecie             Gm
Skoro czeka nas tu wieczysty ład                   Gm F D# D7

Póki co wierzyć w to co powiedzą nam oczy nie      Dm B Gm A7
Wstyd chwalić byt skoro świt nas otoczył...        Dm B Gm A7 (Dm)

Ktoś z nas nie myśli tak
Wzrok w parkiet wbił
Byt mu nie w smak
Zaszkodził kawior mu czy głowę ma słabą
Patrzy pod nogi
W parkiecie żłobi
Znak
Przez który

Na bankiecie spojrzenia ostrożne
Ważne staje się kto stoi i gdzie
Nie wiadomo skąd myśli bezbożne
Wokół aureol mkną czy chcesz czy nie

Koniec snu bowiem tu już nie będzie spokoju więc   Dm B Gm A7
Znów zamęt głów chaos słów paranoja i              Dm B Gm A7
Strach bowiem tu już nie będzie spokoju więc       Dm B Gm A7
Strach bowiem tu już nie będzie spokoju...         Dm B Gm A7