W naszym betonowym lesie
Tam, gdzie asfaltowe kałuże
Niekończący krawężnik pnie się
Tam, gdzie widzisz brukową burzę

Skaczę po płytkach odlewanych
Nie dotykam ich spojeń
Nie chce urazić matki ziemi
I wywoływać wojen

Dym spowił nasz betonowy las
W świetle sygnalizacji się gubimy
Mijam cie, kłaniając się w pas
A teraz na czerwonym stoimy

Dym spowił nasz betonowy las
W świetle sygnalizacji się gubimy
Mijam cie, kłaniając się w pas
A teraz na czerwonym stoimy

Wszystkie ścieżki wyrzeźbione
Znam na pamięć jak rozkład
Szyny donikąd prowadzone
Wybieram ten tramwajowy skład

Z okna tylko smutnych twarze
I dłonie wesołych dostrzegam
Uściski jak z mostu przęsła
I w smutnych aura wklęsła

Zęby kasowników nie ruszone
Wszyscy siedzą i słuchają
Jeden drugiemu mówi, jak powinno być
Spójrz, jak ciężko lekko żyć

Spójrz, jak ciężko lekko żyć

Dym spowił nasz betonowy las
W świetle sygnalizacji się gubimy
Mijam cie, kłaniając się w pas
A teraz na czerwonym stoimy

Dym spowił nasz betonowy las
W świetle sygnalizacji się gubimy
Mijam cie, kłaniając się w pas
A teraz na czerwonym stoimy