Ta północna pora, gdy ziemia oddycha
Dla zakochanych jest najbardziej cicha
Bo mogą myśleć ciszej niż szept liści
A i tak wiedzą, co mają na myśli

Nawet nietoperz swym jedwabnym lotem
Nie zmąci myśli, gdy mają ochotę
Dotykać siebie nocą cichą, świętą
I przez nikogo jeszcze niedotkniętą

I budzą się ptaki, tramwaje i drzewa
Świt ich przyłapie na tej wyspy brzegach
Muszą się bronić, kryć w ciele drugiego
Zanim przywołają się do ciała własnego

Ta północna pora, gdy ziemia oddycha
Dla zakochanych jest najbardziej cicha