A F#m A F#m

Nie mów nBmic proszę CE7ię,
no bo cBmo można rzE7ec
w takiej chwAili? F#m    A  F#m   
nie mów, żBme wrócisz tE7u,
że odchBmodzisz na dnE7i 
tylko kAilka, F#m    A 
wyjdź ot F# jak gdyby nic,
jakbyś szła kupić chleb
do sklepBiku,
BmAnno,
nie mów nAic, proszę F# Cię,
nie mów kiB7edyśE7 wrócę tAu. D7+    A 
ChB7yba, żE7e głos drzAew i ptF# aków,
nB7asze dE7awne noce przAypGomni CF# i, 
chB7yba, E7że twym Aoczom bF# lasku,
słB7ońce dE7oda wtedy wrAóć. D7+    A 

(monolog)
Gdy obdarowałaś mnie naszyjnikiem swoich rąk Bm E7 Bm E7
stałem się najbogatszym z ludzi A F#m A F#m
gdy wstępowaliśmy na schody Bm E7
aby miękko Ci było iść Bm E7
kładłem pod twoje stopy poduszki dłoni A
za poręcz miałaś moje ramiona. F#m A
Mówiłaś 'kocham' i stawało się okno prosto w słońce F#
teraz krzyczę kocham !
i wschodzi słońce bez promieni.... B
BmAnno, nie mów nAic proszę F# Cię,
nie mów kiBedyśE wrócę tAu.D7+    A 

DBokąd E7Anno, wrAacajF#7 Anno !
Becho E7Anno, odpowiAadGa F# mi,
pBowiedz E7Anno jAak odnF# aleźć
słBowa kE7ocham sens i trAeść D7+?   A 

Dokąd Anno, wracaj Anno ! B E7 A F#7
echo Anno, odpowiada mi, B E7 A G F#
powiedz Anno jak odnaleźć B E7 A F#
słowa kocham sens i treść ? B E7 A D7+ A