Jadwiga T-raperzy znad Wisły
Lyrics
Gdy Węgierski Ludwik nastał,
To rozwinął handel w miastach,
A w Koszycach przywileje
Nadał szlachcie, czym nadzieje
Wpłynął nasze w sposób znaczny,
Ale później, co zaznaczmy.
Kochać wszak go trzeba za to,
Że Jadwigi był on tatą.
O, Jadwigo! O, Królowo!
Byłaś niezła, daję słowo!
O, Jadwigo! O, Królowo!
Byłaś niezła, daję słowo!
Ta królowa nastolatka
(E. Bośniaczka to jej matka),
Gdy koronę przywdziewała,
Ledwie dziesięć wiosen miała.
Habsburgowi obiecana,
Toć dla Polski rozkwitana
Wyszła za Jagiełłę Władka,
Choć mógł robić za jej dziadka.
Tym sposobem połączyła
Litwę z Polską i sprawiła,
Że powstała siła taka,
Która mogła zmóc Krzyżaka.
Wspomnieć warto także o tym,
Że oddała swe klejnoty
By służyły ku odnowie
Akademii (tej w Krakowie).
O, Jadwigo! O, Królowo!
Byłaś niezła, daję słowo!
O, Jadwigo! O, Królowo!
Byłaś niezła, daję słowo!
Fundowała też szpitale,
Wspomagała biednych stale,
A artyści i uczeni
Na jej dworze byli czczeni.
Biegła w sztuce dyplomacji,
Co zaś tyczy zbrojnych akcji,
Gdy na Ruś się wyprawiła,
To ją do nas przyłączyła.
O, Jadwigo! O, Królowo!
Byłaś niezła, daję słowo!
O, Jadwigo! O, Królowo!
Byłaś niezła, daję słowo!
Gdy jej ślubny, choć stateczny,
Skłócił z bratem się stryjecznym
czyli Witkiem, Jadźka lody
Przełamała i do zgody
Doprowadzić ich zdołała.
Nie inaczej rzecz się miała
Z Luksemburskim - z tego znanym,
Że z Polakiem nie chciał sztamy,
Lecz z Krzyżakiem dzięki Jadzi
Dało temu się zaradzić.
Taka właśnie była ona,
Piękna, dobra, wykształcona.
A do tego, o czym piszą,
Miała metr i osiemdziesiąt.
Teraz skupcie się psubraty,
Bo ważniejsze padną daty:
Jeden, trzy, siódemka, czwórka,
To w Koszycach szlachty zbiórka
Przez Ludwika Węgierskiego
I uprawnień moc od niego.
W tymże roku, w lutym chyba,
Jadzia na świat nam przybywa.
Raz, trzy, osiem, sześć - to Dziuni
Ślub i z Litwą wstęp do Unii.
Raz, trzy, osiem i siódemka,
Że Ruś nasza - jej to ręka.
Jeden, trójka, dwie dziewiątki -
Grzebią jej doczesne szczątki.
O, Jadwigo! O, Królowo!
Byłaś niezła, daję słowo!
O, Jadwigo! O, Królowo!
Byłaś niezła, daję słowo!
O, Jadwigo! O, Królowo!
Byłaś niezła, daję słowo!
Naszej pieśni to już schyłek
Pocałujcie więc nas w tyłek.
To rozwinął handel w miastach,
A w Koszycach przywileje
Nadał szlachcie, czym nadzieje
Wpłynął nasze w sposób znaczny,
Ale później, co zaznaczmy.
Kochać wszak go trzeba za to,
Że Jadwigi był on tatą.
O, Jadwigo! O, Królowo!
Byłaś niezła, daję słowo!
O, Jadwigo! O, Królowo!
Byłaś niezła, daję słowo!
Ta królowa nastolatka
(E. Bośniaczka to jej matka),
Gdy koronę przywdziewała,
Ledwie dziesięć wiosen miała.
Habsburgowi obiecana,
Toć dla Polski rozkwitana
Wyszła za Jagiełłę Władka,
Choć mógł robić za jej dziadka.
Tym sposobem połączyła
Litwę z Polską i sprawiła,
Że powstała siła taka,
Która mogła zmóc Krzyżaka.
Wspomnieć warto także o tym,
Że oddała swe klejnoty
By służyły ku odnowie
Akademii (tej w Krakowie).
O, Jadwigo! O, Królowo!
Byłaś niezła, daję słowo!
O, Jadwigo! O, Królowo!
Byłaś niezła, daję słowo!
Fundowała też szpitale,
Wspomagała biednych stale,
A artyści i uczeni
Na jej dworze byli czczeni.
Biegła w sztuce dyplomacji,
Co zaś tyczy zbrojnych akcji,
Gdy na Ruś się wyprawiła,
To ją do nas przyłączyła.
O, Jadwigo! O, Królowo!
Byłaś niezła, daję słowo!
O, Jadwigo! O, Królowo!
Byłaś niezła, daję słowo!
Gdy jej ślubny, choć stateczny,
Skłócił z bratem się stryjecznym
czyli Witkiem, Jadźka lody
Przełamała i do zgody
Doprowadzić ich zdołała.
Nie inaczej rzecz się miała
Z Luksemburskim - z tego znanym,
Że z Polakiem nie chciał sztamy,
Lecz z Krzyżakiem dzięki Jadzi
Dało temu się zaradzić.
Taka właśnie była ona,
Piękna, dobra, wykształcona.
A do tego, o czym piszą,
Miała metr i osiemdziesiąt.
Teraz skupcie się psubraty,
Bo ważniejsze padną daty:
Jeden, trzy, siódemka, czwórka,
To w Koszycach szlachty zbiórka
Przez Ludwika Węgierskiego
I uprawnień moc od niego.
W tymże roku, w lutym chyba,
Jadzia na świat nam przybywa.
Raz, trzy, osiem, sześć - to Dziuni
Ślub i z Litwą wstęp do Unii.
Raz, trzy, osiem i siódemka,
Że Ruś nasza - jej to ręka.
Jeden, trójka, dwie dziewiątki -
Grzebią jej doczesne szczątki.
O, Jadwigo! O, Królowo!
Byłaś niezła, daję słowo!
O, Jadwigo! O, Królowo!
Byłaś niezła, daję słowo!
O, Jadwigo! O, Królowo!
Byłaś niezła, daję słowo!
Naszej pieśni to już schyłek
Pocałujcie więc nas w tyłek.
contributions: