Piękny połów rejs nam dał, widać los łaskawy był -  Am Em C G
Każdy myślał gdyśmy już do domu szli.               Dm C E
Na lądzie da się przeżyć miesiąc, dwa lub trzy.
Ci, co żony mieli, już liczyli dni.

Ref.
A nasze kobiety w porcie są,                     Am Em Dm Am
Wypatrują swoje oczy od rana do nocy,            C G Dm E
A wieczorem stawiają w oknach świece zapalone    F C Dm Am
I mają nadzieję, że to godzin już niewiele.      C Dm E Am

Bosman pierwszy poczuł to, a przygłuchy trochę był,
Krzyknął: "Chłopcy, kry nam kadłub drą!"
Potem szybko poszło wszystko, maszt jak słomka cienka prysnął
I nasz szkuner z desek trzaskiem nieuchronnie szedł na dno.
Ref.

Kumple w falach przed chwilą, teraz wszyscy już są w Hilo,
Szyper w oczy mi popatrzył i podążył tam.
I z załogi kilkunastu, w martwej ciszy, już bez wrzasków,
Uczepiony jakiejś belki pozostałem w morzu sam.
Ref.

Cud to chyba, że przeżyłem, chociaż w morzu długo byłem,
A do portu, skąd wyszliśmy jakoś wracać strach.
Bo gdzie oczy swe podzieję, gdy odbiorę im nadzieję,
Tym kobietom, których mężów głosy ciągle słyszę w snach.
Ref.

---------------------------------------------------------
wg śpiew: Roman Roczeń, Grand Prix Giżycko 2000. Nagrano w ZNiW, 1999 r.