Gdy port do życia budził się słyszałem kościelny dzwon
W oddali nam godziny gdzieś wybijał w zgodny ton
Lecz wtedy jeszcze nie wiedział nikt, co czeka nas w ten dzień
Ze morski żywioł postawi nam przed oczy czarna śmierć

Wściekle morze i setki fal, Neptun chyba ma zły dzień
Dobry Boże miej w opiece nas i zaprowadź nas na brzeg
Chroń przed skały ostrym zębem, nie zwódź nas na śmierci szlak
O to w taka noc prosimy cię, kiedy morze wpadło w szal

Najpierw przyszły chmury a potem deszcz uderzył nam na kark
Grom za gromem walił w morze gdzieś złowrogo rycząc tak
Zalały fale pokład nasz, maszt zniknął gdzieś wśród skał
Lecz więcej nie pamiętam nic, bo grotem w łeb mi dal

Gdy rankiem już ocknąłem się ujrzałem widok-cud
Nasz szkuner dryfem morze pruł, na horyzoncie lad
Od tamtej pory minął rok, do dzisiaj nie wiem sam
Czy to szczęście moje, żem przeżył sztorm, czy Bóg wysłuchał nas