Na dalekiej północy, gdzie tak noc jak i dzień
Bez znaczenia są dla siły fal
Tam pośród ostrych skał i szarych, wielkich wzgórz
Leży ziemia zwana Northland

Ref:
Kiedyś przybył tu zuchwalec, Leifem Bioernem zwano go
I na łajbę swą zwołał ich
On obiecał chłopcom złoto, w pełne morze zwabił, bo
Dał nadzieję na lepszy byt

Hurray Tam gdzie fala wali w brzeg!
Hurray Kiedy wicher w mordę dmie!
Hurray Nasza wiara siłę ma!
Hurray Byle dalej od dna!

Czarne niebo zaślepione tą złowieszczą warstwą chmur
Wnet zamknęło przed nimi swą twarz
Thor zabawką ich uczynił, miotał łajbą w górę, w dól
Nie starczało już siły na płacz

Hurray

Dziesięć długich miesięcy ciągnął się parszywy rejs
A nadzieję wypalała sól
Jakaż to ironia losu - zamiast złota wielkich złóż
Tylko lament, krew i ból...

Hurray

Nawet Thor w niebiosach nie wie
Jakim cudem żyją ci, co norweski opuścili brzeg
Sto szkieletów na drakkarze zdanych na niełaskę mórz
Ocaliło swe życie psie

Hurray