Solony koniu - nadszedł kres,      C
Odejdziesz dziś z padołu łez       G7
I nie miej tego za złe nam,        C
U końskich niebios staniesz bram.  G7
A kiedy przejdziesz za ich próg,   C
Zapyta ciebie Koni Bóg:            G7

Ref:
"Solony koniu gdzieś ty wlazł?"    C

Bo trzeba było zostać tam,
Gdzie twoich krewnych wielki klan
Ocieka potem, ale też
W strumykach brodzi, wącha mech.
Czyś po to żył wśród pól i łąk,
By znaleźć koniec z naszych rąk?

Po chlubnym życiu, czy jest sens
Odchodzić jako sztuka mięs?
Przez lata będziesz nam się śnił
Cuchnący, twardy, pełen żył.
Docenić Cię nie zechce nikt
I przeklnie każdy taki wikt.

Niewdzięczny los pohańbi Cię,
Utracisz nawet imię swe,
Bo kucharz powie, żeś ty wół,
Przynosząc ciebie na nasz stół.
I będziesz truł żeglarską brać,
Solona twa kobyla twarz!
(Solona twa kobyla mać!)