CzEmekałaś na księcia
niDe żeby zaraz z bEmajki
mAmówił że przyjBmedzie
nGawet dał ci słDowo

GPieczęć poranną
tDak twardo postawił
żBme aż ożyło
twoje młode łEmono

Brzuch zaczął rosnąć
(do dzisiaj go czujesz)
i pęczniał jak apetyt
w miarę jedzenia

Uciekłaś z domu
tak po kryjomu
i wciąż się dziwisz
że jego jeszcze nie ma

Dzisiaj też odjeżdżasz
lecz tylko na chwilę
na siwym koniu
mocnym jak denaturat

I jest ci wtedy
już wszystko jedno
gdy śpisz na dworcu
na twardych tekturach