Płyną okręty piękne, wspaniałe,            C
Lśnią z laminatu ich burty białe,          F
Wysmukłe żagle w chmurach łapią wiatr.     C F G
Na nich panowie i dumne panie              C
W mesach z mahoniu jedzą śniadanie,        F
Komfort, wygoda, luksus - wielki świat.    C F G

A nasza łajba dobra, kochana,
Choć taka stara, to niezrównana,
Jęczy i skrzypi, ale... trzyma się.
Nieraz łatana i malowana,
Przez różnych majstrów reperowana,
Lecz nie zamieniłbym się, nigdy, nie.

Ref:
Choć na naszej łajbie grot ma milion łat,  C F G C
Z moimi kumplami pływam tak od lat.
Jeśli nas spotkacie - obojętnie gdzie,
Jakaś buteleczka zawsze znajdzie się.

Płyną okręty piękne, wspaniałe,
Widać pieniądze na nich niemałe,
Lecz jakoś smutno - nikt tam nie śmieje się.
Kiedy koło nich przepływasz blisko,
O konstruktora spytasz nazwisko,
Czasem Ci coś tam bąkną, czasem nie.

A nasza łajba stara, obita,
Kto ją zbudował, nikt się nie pyta,
Mimo to fajnie pływa się tu nam.
We wszystkich portach każdy się śmieje,
Że się rozleci, gdy wiatr zawieje,
Ale to bzdura, kłamstwo - mówię wam.