EMały i żółty jak chińska dAżonka
AWkrótce zburzą bar Na EStawach  A 
EJuż cumuje nad nim jak Akrążownik
AWielki biurowiec w urzędowych Esprawach  A 

EWkrótce zburzą ludzi z baru
AZburzą ich czapy zuchwałe
ENieba runie stary gołębnik
AI będą poematy Eprzesłuchane

EKiedy runie Na Stawach bar
AGrube kufle jak cheruby uniosą Bar EWierszy A 
ECzarna życia toczyła się Aplatforma
Twardy duszy formował się Ekrawężnik  A 

B7Póki jeszcze czas gitary
ANiech gitara wasza płacze
C#mWyłazi spod czapy wolności kosmyk
AI to bardzo niepokoi władzę
B7Do dachów przedmieścia wam
ABiją wszystkie jesienne gawrony
C#mChociaż czasem rozbity kimbol
AI wrak gościa usuwają z drogi
B7Na razie w środku placowej uciechy
AMiasto wam jeszcze jak piwo postawię
C#mI wzniosę zdrowie czap waszych
AUszanuję zaułki kuC#mlawe  A 

Żałobne piwo dają w barze Na Stawach
W żeberkach już piszczą rekwije
Bar jak beczek piramida runie
Pod gruzami grzebiąc kariatydę

I rozumiem Madonnę placu
Z sercem przebitym kuchennym nożem
I rozumiem przyjaciele wasze
Na dnie kufla dusze stracone


Póki jeszcze czas gitary...


Do twarzy przedmieścia całej w bliznach
Dziś goście nie chcą się przyznać
Tam władza jeździ z rózgą gumową
Frajerów zbiera elektrowóz

Ja rozumiem wasz stracony świat
Do czap piętrowych przyjaźni nie taję
Ja rozumiem niebo cale w szwach
Powiązaną drutem gitarę