A gdy ci po mnie nic już nie zostanie
Nawet karciany dług
Zaświeci księżyc na twoje posłanie
Usłyszysz tupot nóg

Żonę zostawisz w pomiętej pościeli
Wybiegniesz jak na bal
Żeby zapomnieć o tym, co nas dzieli
A wspomnieć, czego żal

Moja postać młoda wynurza się z cienia
I znowu dzień dobry, i znów do widzenia
Jasny wieczór milczy, pełen zawstydzenia
I znowu dzień dobry, i znów do widzenia

Morska fala śpiewa, nie bądźże z kamienia
I znowu dzień dobry, i znów do widzenia
Gonią kare konie, zaprzęgnięte w sto bryk
Żegnajcie, do widzenia, witajcie, dzień dobry

Kiedy już po nas nic wam nie zostanie
Nawet postępu nić
Gdy tak się zmienią panienki i panie
Że tylko siąść i wyć

Zaświeci księżyc marniejącym listkom
Zawieje miły wiatr
I nagle wspomnij sobie to-to wszystko
Jaki był młody świat

Nasz wujaszek Darwin wynurza się z cienia
I znowu dzień dobry, i znów do widzenia
Nakrapiany bratek w liszkę się zamienia
I znowu dzień dobry, i znów do widzenia

Jedzie, jedzie wojsko, błyszczą odznaczenia
I znowu dzień dobry, i znów do widzenia
Siedem dni się trudzi Bozia, Pan stworzenia
I znowu dzień dobry, i znów do widzenia

[3x:]
W końcu się spotkamy z Bolesławem Chrobrym
I znowu do widzenia, i znowu dzień dobry