Pędzimy. tętent kopyt. Świst Am Em
to oddział nasz trójkami gna B7 Am B
z oddali widać walki błysk, C D
nie jeden Niemiec strzela w nas. G Am B7

“Z koni” krzyczy do nas ktoś Am Em

rozkaz rozkazem więc zsiadamy B7 Am B
na twarzach kolegów widzę złość C D
z piechoty dowódcę teraz mamy G Am B7
już koniowodni Pędzą w dal Bm G

My zostajemy i strzelamy Am B7
skokami poruszamy się D7 G
adrenalinę w żyłach mamy Am F# B

dowódca wydał rozkaz stać Am Em
pozycje nasze zajmujemy B7 Am B
patrzę na Niemców psia ich mać C D
z towarzyszami na nich Biegniemy G Am B7
piechocie Polotu zawsze brak Am Em

dowódca dawno został w tyle B7 Am B
i czuję w ustach prochu smak C D
wroga jest w bród nikt nie wie ile G Am B7
z za armat naszych rzucamy się Bm G

a w Dalii wóz niemiecki stoi Am B7
czy ma obstawę jakoś? nie! D7 G
więc mamy go już jak na dłoni Am F# B
naprzód ruszamy ile sił Am Em

po mojej prawej kumpel pada B7 Am B
szkoda bo się dobrze bił C D
“wojna nie matka” sam tak powiadał G Am B7
i dopadamy wozu już Am Em

pancerz im wiele nie pomoże B7 Am B
wokół unosi się gęsty kurz C D
Daj trochę siły nam dobry Boże G Am B7
klapa włazu otwiera się Bm G

lecz Kuba nad nią dawno stoi Am B7
nie strzela w nich co Cieszy mnie D7 G
bo wiem już co się tutaj kroi Am F# B
rzucił im tam do środka coś Am Em


I pobiegł dalej z beztroską miną B7 Am B
ze środka zaczął krzyczeć ktoś C D
i piszczał jakby był dziewczyną G Am B7
u szkopów jednak manier brak Bm G

dostali granat na chwilę krótką Am B7
lecz trzy sekundy i Niemców brak D7 G
ich niegodziwość oblejmy wódką Am F# B