Tak boję się ciebie,
Twoich wyznań, twoich ust, twoich spojrzeń.
Nie wiem, jak uciec od ciebie,
Jak uciec - nie wiem, nie wiem, nie wiem,
Nie wiem, nie wiem.

Wiem, wróci tęsknota,
Wrócą znowu dni pełne żalu,
Wiem, tak będzie potem,
Lecz teraz, by się wyrzec ciebie - sił mi brak

Nie warto było z losem się droczyć,
Kłamały usta, kłamały oczy.
Nie warto było ufać na nowo
Powrotom twoim i twoim słowom.

Dziś żyję wspomnieniem
Twoich wyznań, twoich ust, twoich spojrzeń.
Nie wiesz, że z twoim imieniem
Wciąż kwiaty łączę, niebo łączę z twoim imieniem.

Choć przyszła tęsknota,
Nieproszona, zła, niespełniona,
To o twych powrotach
Już nie chcę słyszeć, bo mi wiary w ciebie brak.

Nie warto było z losem się droczyć,
Kłamały usta, kłamały oczy.
Nie warto było ufać na nowo
Powrotom twoim i twoich słowom.

Nie, nie, nie warto było z losem się droczyć,
Kłamały usta, kłamały oczy.
Nie warto było ufać na nowo
Powrotom twoim i twoim słowom.

Nie warto było, a przecież szkoda...