Ratuj,ratuj,ratuj mnie
Przed samym sobą ratuj mnie
Ratuj
Szeptem,krzykiem

Chociaż jestem dużym chłopcem
Mieszka we mnie Piotruś Pan
Wietrzy głowę mi z rozsądku
Sto pomysłów głupich ma

Czemu tyle przyjemności
Jest w robieniu rzeczy złych
I nieważne ,że już jutro
Przyjdzie kara,przyjdzie wstyd

Ile razy chciałem krzyknąć
Ej to wcale nie byłem ja
To on tak,on tak narozrabiał
Ten przeklęty Piotruś Pan

Czasem sam siebie się boję
Kiedy w karnawału noc
Po szaleństwa stromych schodach
Wspinam się ,nie patrząc w dół

Nic innego nie pomaga
Tylko Twój spokojny głos
On na ziemię mnie sprowadza
I szaleństwu mówi dość