sięgam ręką do kieszeni
tutaj nigdy się nie zmienia nic
moje miasto się zieleni
idzie wiosna, znowu chce się żyć

i nie martwi mnie brak luksusu
kilku aut
nie potrzebny mi do szczęścia jacht

lecz nie tylko samym chlebem
człowiek tutaj żyje
lecz nie tylko samym chlebem
o nie...

moja matka nie wie, co się dzieje
tęskni za PRL-em,
mnie to ani ziębi, ani grzeje
u są moi przyjaciele

i nie martwi mnie brak luksusu
kilku aut
nie potrzebny mi do szczęścia jacht

lecz nie tylko samym chlebem
człowiek tutaj żyje
lecz nie tylko samym chlebem
o nie...

O nie, nie, nie, nie, nie, nie, nie.