Znów stanął na schodach katedry bram

Tam gdzie kończy się Rua Poza de Bar

Przebył Europę

A droga to długa

By ujrzeć oblicze świętego Jakuba

Dziękując za łaski

Wszelkie radości

Nieśmiało poprosił o szczęście w miłości

Zabawił w mieście nie miał innych planów

Tak oto sacrum zderza się z profanum


Rozmyślał nocami i kontemplował

Pokus unikał

By czystość zachować

Skromny z wyboru o mizernym portfelu

Zamieszkał w podłym, tanim hotelu

Noc była gorąca

Dzikie myśli w głowie

Chce porzucić ascezę

W końcu ulżyć sobie

Ostudzić duszę gorejącemu ciału

By ugasić pragnienie wstępuje do baru

Tam ujrzał postać światłem oblaną

Pomyślał

Modlitwy mej wysłuchano

Więc zamiast szklanki zimnej wody

Zapragnął dziewczyny niezwykłej urody

Poznał ją w tańcu więc było mu dane

Poczuć jej hiszpański temperament

Zapragnął na stałe zamieszkać w tym mieście

By widzieć ją znacznie częściej


Pożądanie i żądze

Przysłoniły mu oczy

Bywał u niej bez wyjątku każdej nocy

Kompletnie bez końca w niej się zatracił

Nie wiedział, że za miłość trzeba będzie zapłacić


Poznał ją w tańcu więc było mu dane

Poczuć jej hiszpański temperament

Zapragnął na stałe zamieszkać w tym mieście

Widywać ją znacznie częściej