pocisk który wystrzeliłem  Em F#m G A B C B A
w czasie wielkiej wojny    G F#m A G F#m F#m
obiegł kule ziemską        D Em F#m G A G F#m D
i trafił mnie w plecy      D Em F#m G Em Em

w momencie najmniej stosownym
gdy byłem już pewny
że zapomniałem wszystko
jego - moje winy

przecież tak jak inni chciałem wymazać
twarze nienawiści
historia pocieszała że walczyłem z przemocą
a Księga mówiła - to on był Kainem

tyle lat cierpliwie        D G
tyle lat daremnie          Em Am
zmywałem wodą litości      C0 Em
sadzę krew obrazy          B Em

żeby szlachetne piękno
uroda istnienia
a może nawet dobro
miały we mnie dom

przecież tak jak wszyscy
pragnąłem powrócić
do zatoki dzieciństwa
do kraju niewinności

pocisk który wystrzeliłem
z broni małokalibrowej
wbrew prawom grawitacji
obiegł kulę ziemską

i trafił mnie w plecy
jakby chciał powiedzieć
- że nic nikomu
nie bedzie darowane.

więc siedzę teraz samotny
na pniu ściętego drzewa
dokładnie w samym środku
zapomnianej bitwy

i snuję siwy pająk
gorzkie rozważania
o zbyt wielkiej pamięci
o zbyt małym sercu.