Już dopełniła się ostatnia z życia uczt,      C Dm
Otoś zgładzony jest, Holofernesie!            B F C
Służebna za mną w ślad z obozu wrażych wojsk  C Dm
Aż do Betulii bram twą głowę niesie.          B F C (B F C)

Przedarłam się przez lęk, przez nocy gęstą sieć;
Niedługo wstanie świt i czuję jeszcze uścisków twoich brud,
Lecz gra radosny rytm, w piersiach na które chłód
Kładzie się dreszczem.

O jakże piękna wtedy byłam,                   Am Em
Gdy dziki wzrok twój po mnie błądził,         F C
I jak wspaniale roznieciłam                   Am Em
Płomienie twej pijanej żądzy.                 F G7

Jak tęsknie chwili tej czekałam,              Am Em
Gdy legniesz winem upojony,                   F C
I jak cudownie stal błyszczała                Am Em
Ponad twym karkiem obnażonym!                 F G7

Tyś, głupcze, wierzył w to, że szczery jest mój hołd,
Gdy padłam ci do stóp, Asyryjczyku!
A ja modliłam się, by nie zadrżała dłoń,
By mi Zastępów Pan miecz zemsty wykuł!

A pamięć trawił wciąż umierających krzyk
I głodnych dzieci płacz nad moim miastem,
Lecz uśmiech szczelnie krył mych uczuć cały mrok,
By ci zesłała śmierć ręka niewiasty.

Jak łatwo cię, mocarzu, zmyli,
Ten, kto z pokłonem kornym idzie,
Bo im kto niżej głowę chylił,
Tym bardziej będzie nienawidzić!

Nienawiść w piękny kształt wyrosłą
Chciałeś w namiocie swoim gościć,
Lecz od tych, którym przemoc niosłeś,
Ty nie spodziewaj się miłości.

Już dopełniła się ostatnia z życia uczt,
Otoś zgładzony jest, Holofernesie!
Służebna za mną w ślad z obozu waszych wojsk
Aż do Betulii bram twą głowę niesie.