Idą barbarzyńcy, idą barbarzyńcy                       Em
Ich smród zatruje miasta całej Europy                  D Em
Idą barbarzyńcy, idą barbarzyńcy                       Em
Rozgrabią Rzym ich łapska, roztratują stopy            D Em

Lecz wielu twierdzi, że to tylko plotka                Em
Pod ich rządami można żyć - to też są ludzie           D A Em
A ich prostota zdrowa, konopna i rumiana               Em D
Ożywi Rzym tonący w lenistwie i nudzie                 A Em

Idą barbarzyńcy, nikt ich nie pokona
Chcą świat antyczny mieczem aż do trzewi przeryć
Ryk ich budzi grozę, cuchną ich imiona,
Atylla, Odoaker, Witigez, Genzeryk.

A w Rzymie nie chcą wiedzieć, który z nich się zbliża  Em D
Ospałej myśli nic już nie porwie do buntu              A Em
Wiec trawią dni i noce na biustach kurtyzan            Em D
Lub piszą podręczniki miłosnego kunsztu                A Em

Idą barbarzyńcy, straszni, skośnoocy
Chęć walki prędko mdleje na odgłos ich kroków
Nie ma co się bronić, zewsząd brak pomocy
A przecież zawsze lepszy od wojny jest pokój

Więc pieśćmy uszy dźwiękiem eleganckich wierszy
Lub wierzmy w duchy, czary i różdżki magiczne
W mądrości wschodnie wgryźmy się albo powiększmy
Adeptów astrologii zgromadzenia liczne

Tak właśnie my, Rzymianie, spoglądajmy w gwiazdy
Tam swój horoskop może znaleźć nasze plemię
Niebieskie konstelacje niechaj tropi każdy
Kto nie chce dzisiaj patrzeć na zhańbiona ziemię
Kto nie chce dzisiaj patrzeć na zhańbiona ziemię       A Em