Niby wolny jak ptak
Skreślam z wolna na niby dni
Niezbyt ostro pod wiatr
Zbieram staż na niby mil

Niby w dłoniach mam świat
Jednak słów nie wystarcza mi
Bym mógł wpisać się w niego aż tak
By naprawdę w nim żyć
By na niby przestać żyć

Wielkie marzenia jak nieskończone morze
Poza granice, gdzie rozpoznaję swój głos
Tam, gdzie już wszystko jest raczej poza domem
Wplątały mnie w na niby los...

Niby chcę, niby wiem
Może przejdzie niejasny splin
Niby dobrze, lecz wiem jasno, że
Liczę codziennie dni
Liczę mijające dni

Wielkie marzenia jak nieskończone morze
Poza granice, gdzie rozpoznaję swój głos
Tam, gdzie już wszystko jest raczej poza domem
Wplątały mnie w na niby los...

Świat do ziarenka piasku kurczy się
Gdybym w tym ziarnku zdołał zobaczyć go
Mały, lecz z tobą w bloku dom, teraz wiem
Wystarczyłby za sen, mój sen...