I rzekł trup
nie szukaj prawdy
nie żyw nadziei
prawdą jedyną
jest ta mogiła
tylko ona jest prawdziwa

Prawda tnie głęboko, nieświadomie
a rana strachu
jątrzy i pali od wieków
gangrena gatunku
jeden zwierzęcy instynkt
na którym żerują
czerwie wiary
pod całunem kłamstw
i fałszywej nadziei

Prowadzą czerwie
pochód głupców
spod bandaży wszelkich wiar
wyziewa fetor
tak łatwo ich było omamić
lecz kostuchy człowiecze
nie oszukasz
zgnije i w proch się obróci
i czerw
i pokarm

I rzekł trup
tylko ona jest prawdziwa
kostuchy mrok
pewna, nieprzebrana ciemność