Miał złoto Cortez,
Klejnoty Pizarro,
Lecz przy mnie żebraków
Być mogliby parą!
Tu mierzy się skarb
Ogromną wprost miarą,
Fortunę tu robi się,
Kto żyw, obłowi się!

Mój, ach! Mój każdy skrawek!
Więc kop, ach! Kop, aż po zmrok!
Silnyś chłop, ach! Kop, ach!
Pracuj łopatą, bo na to potrzebny
dziś właśnie kopaczy jest znój!
By skarb mógł być mój!
Mój! Mój!

Hej kop, hej kop,
Hej, ziemię drąż, kop!
Hej kop, hej kop,
Hej, głębiej wciąż rób!

Wiggins: Hej razem, razem!
Hej razem, razem!
Ratcliffe: Brzmi jak muzyka!
Wiggins: Hej razem, razem
Hej razem, razem!
Ratcliffe: Łopaty zgrzyt!
Wiggins: Hej razem, razem
Hej razem, razem!
Niech rośnie hałda!
Ratcliffe: Niech wzniesie mnie w mig na sam szczyt!

Że skarby tu są,
to wrogów mych złości!
Już widzę, jak grzmią
W swej bezsilnej wściekłości!
I z żądzy aż drżą
Londyńskie piękności!
Król Jakub z zachwytu
Da lorda mi tytuł!

Bo mój, mój
Mój ten skarb cały!
Bo mój, ach!
Mój cały skarb!
W każdej grudzie
Rodu mego tkwi chluba,
A druh mój, król Kuba,
Pokocha jak brat mnie, lub wuj!
Bo cały ten skarb
Jest mój!

Hej kop, hej kop,
Hej, ziemię drąż, kop!
Hej kop, hej kop,
Hej, głębiej wciąż rób!

Smith: Od tylu lat
Śnił mi się taki kraj, najdzikszy!
Kraj, który jest obcy mi,
Ale przedziwnie jest swój!
Pełen zasadzek to kraj,
Lecz przez to jeszcze bliższy!
Pragnę ziścić me sny
I zdobyć go, by
Skarb tkwiący w tej ziemi był mój!
Ratcliffe: Żwawo wbijać się!
Nie obijać się!
Wszyscy: Mój, ach! Mój cały ten skarb!
(Kop, kop, hej ziemię drąż, kop!)
Ratcliffe: Cały ten skarb!
(Kop, kop, ziemię wciąż kop!)

Wszyscy: Oto grunt!
Mieć grunt swój
Ratcliffe: Przyszłość w tym, chłopcy!
Też kopałbym, chłopcy,
Lecz w krzyżu mym ból krzyczy stój!

Smith: Dziewiczy to ląd!
Ratcliffe: Więc miej na to wzgląd!
Smith: Chcę znać każdy kąt!
Ratcliffe: Chcę wszystko brać stąd!