Dokoła biel i pustki chłód.
Pożółkłe liście strąca wiatr do moich stóp.
Już każdy ptak odlecieć chce, wnet niedźwiedź się pogrąży w śnie.
Tak smutno wokół mnie.
Ja wiem, że od lat już pisze świat własny plan.
Strumień lat przed siebie gna, a dokąd ja iść mam?

Kto wie dokąd odejść stąd?
Czy gdzieś się znajdzie dla mnie ciepły kąt?
Gdzie prawda tkwi, a gdzie się kryje błąd?
Świat stale gna. Czy mam i ja iść stąd?

Zmieniłam się, to dobry znak.
Wiem czego chce, poznałam pożegnania smak.
Choć droga ma wciąż gubi się.
To czuje że tam dojdę gdzie, ja sama tylko chce.
Słyszę głos co mówi "los w swe ręce brać czas".
Wiem, że muszę zrobić to. Chcę zacząć jeszcze raz.

Kto wie dokąd odejść stąd?
Czy gdzieś się znajdzie dla mnie ciepły kąt?
Gdzie prawda tkwi, a gdzie się kryje błąd?
Świat stale gna. Czy mam i ja iść stąd?