To wcale nie jest przypadek Am Bm C
Gdy zboże rośnie z kąkolem G C D
Zawsze gdzieś jest jakaś bajka C Bm
W której masz grać główną rolę G F# Bm

Tam za siedmioma górami
Wreszcie można być sobą
I tylko tam się spotkają
Ci co się spotkać nie mogą

A kiedy dotkną już nieba
Wśród burz gdy klęknie w żałobie
To od początku już wiedzą
Że nie zapomną o sobie

Żadna bieszczadzka bajka
Nigdy się źle nie kończy
Wiatr śpiewa po przełęczach
O tych co szlak połączył

Jak pisklę nieopierzone
Co fruwać jeszcze nie umie
Mgle trzeba spojrzeć w oczy
By cokolwiek zrozumieć

I przejść zarośniętą drogę
Czasem z dala od ludzi
Bo żeby się odnaleźć
To trzeba się pogubić