Już od dawna z latarni zdarto krepy abażur              Am Em
Z szpalt dzienników spłynęły czarnych liter strumienie  Am Em Am
W oddalonym grobowcu na kalwińskim cmentarzu            Am Em Am
Pochowała już Polska swe krwawiące sumienie             F Em G Am

Ozdobiła Mu szyję w wielkiej wstęgi naszyjnik           Em Bm
Rozkazała jednemu: Ty mu pokłon swój udasz!             Em G D Em
W kornej ciszy narodu zagorzały partyjnik               Bm Em Bm Em
Wielkiej piersi wystygłej dotknął ręką jak Judasz       G D Bm Em

Dziś jest cicho i prosto, jakoś mdławo i ckliwie        Am Em
Dni mijają za dniami jednostajne jak kierat             Am Em Am
Jak by nic się przez fakt ten nie zmieniło właściwie    Am Em Am
Że na Zamku w Warszawie umarł jeden literat             F Em G Am

Tylko krzyczy zaklęte w karty książek dziedzictwo       Dm Am
Że w nich żyje coś więcej niż wspomnienie poddaństwa    Dm Am
Że umarło z nim narodowe dziewictwo                     Em Am
Zdeptane butami rodzącego się Państwa                   Em A

Dziś, gdy sen nasz o chlebie w dłonie noże nam kładzie  Em Bm
Bezlitosny jak nędzarz, co podzielił swój dom z kim     Em G D Em
Dla tych, którym się jeszcze sen majaczy o szpadzie     Bm Em
Sen o Polsce bezgrzesznej - będzie snem o Żeromskim     C Bm D E