Muzyka - Elton John, tekst polski - Filip Łobodziński
Wykonawca - Marek Barbasiewicz

Cóż, hiena to zwykły prymityw
Tak zawsze sądziłem, lecz dziś,
Gdy snuję swój plan znakomity,
I hieny przydadzą się mi.

Nie macie za grosz wyobraźni,
Intelekt - no, szkoda mi słów.
Lecz mówię dziś do was wyraźnie,
Niech lepiej mnie słucha, kto zdrów.

Wysilcie choć trochę mózgowia
Za wiele wymagam, czy nie.
O królach i tronach tu mowa,
A dotyczy to tak was, jak i mnie.

Bowiem czeka was szansa życiowa,
Przyjdzie czas na odmianę - kto wie?
Epoka przepychu
Się skrada po cichu.
A co będzie z nami?
Słuchajcie uszami.

Zachęcam do zgody,
A będą nagrody,
Kiedy spełni się to,
O czym snie.
Choć się prawo obejdzie nie raz,
Przyjdzie czas!

Hehe, przyjdzie czas. Niech przyjdzie, ale na co?
Na rychłą śmierć króla!
A co, jest chory?
Nie, my go wykończymy; I Simbę też.
Dobra myśl, po co nam król?
Bezkrólewie, la la la la la la...
Durnie! Będzie inny król!
Powiedziałeś, że...
Ja będę królem!
Słuchajcie mnie,
A już nigdy więcej
nie dotknie was głód.
Hura! Niech żyje król!
Niech żyje król!

[Już nie będziemy lać wody]
[Padać inni mu będą do stóp]

No cóz, quid pro quo, do roboty
Zagonię was wnet - jakem król.

Nie plotę wam żadnych andronów,
Zaszczyty czekają u drzwi.
Należą się mnie - no bo komu?
Lecz przy mnie zyskacie i wy!

Bowiem czeka was zamach sezonu
Oh
Przyjdzie czas, już niebawem, tuż, tuż.
Oh la la la

Pośpiechu nie lubię
Ostrożnej rachubie
Tysiącom wyrzeczeń
Zawdzięczam to, że cześć
Należną monarsze oddadzą mi starsze
I młodsze zwierzęta co tchu.

Oto plan mój i kłów moich blask.
Przyjdzie czas!
Oto plan nasz i kłów naszych blask.
Przyjdzie czas!