Dm Dsus2 G7 Dm Dsus2 G7 Dm C5 C Dm A

DmRaz staruszek,G spacerując w lDmesie,B  Am 
DmUjrzał listeGk przywiędły i bAsus4ladyA 
DmI pomyślał:G -Znowu idziDme jesieńG,
JBesień idzieAm, nie ma na to rDmady!
GmI podrCeptał do chFaty po drDmóżce,
GmI oznaCjmił, stanFąwszy przed Dmchatą,
GmSwojej żConie, tak Fsamo starDmuszce:
- JBesień idzieAm, nie ma rady nDma to!Dsus2   G7   Dm  Dsus2   G7   Dm  C5   C  Dm  A 


Zaś staruszka zmartwiła się szczerze,
I machnęła rękami obiema:
-Musisz zacząć chodzić w pulowerze.
Jesień idzie, rady na to nie ma!
Może zrobić się chłodno już jutro
Lub pojutrze, a może za tydzień?
Trzeba będzie wyjąć z kufra futro,
Nie ma rady, jesień, jesień idzie!

D Dsus2 G7 Dm Dsus2 G7 Dm C5 C Dm B7

EmA był sierpieńA. Pogoda prześEm7licznaC. Bm 
EmWszystko w złociAe trwało i w zielB7eni,
EmPrócz staruszkóAw nikt chyba nie mEm7yślałA 
CO mająceBmj nastąpić jesiEmeni.
AmAle cóDż, oni żyGli najdEmłużej.
AmMieli swDoje staruszkGowe  zasEmady
AmI wiedzDieli, że prGędzej czy Empóźniej -
JCesień przyjdzieBm. Nie ma na to raEmdy.A  C  B  Em  A  C  B  Em  A  C  B