D Em A7 D
1. Góralu, czy ci nie żal odchodzić od stron ojczystych,
D Em A7 D
Świerkowych lasów i hal i tych potoków srebrzystych?

D D7 G
ref. Góralu, czy ci nie żal? /
A7 D / X 2
Góralu, wracaj do hal! /

2. A góral na góry spoziera i łzy rękawem ociera:
"I góry porzucić trzeba... Dla chleba, panie, dla chleba!"

3.Góralu, wróć się do hal, w chatach zostali ojcowie;
Gdy pójdziesz od nich hen, w dal, cóż z nimi będzie, ach, kto wie?

4.A góral jak dziecko płacze: "Może ich już nie zobaczę?
I starych porzucić trzeba dla chleba, panie, dla chleba."

5. Góralu nie odchodź, nie, na wzgórku u Męki Boskiej,
Tam matka twa płacze cię, uschnie z tęsknoty i troski.

6. On głowę zwiesił i wzdycha: "Oj, doloż moja", rzekł z cicha.
"I matkę porzucić trzeba dla chleba, panie, dla chleba."

7. Góralu żal mi cię, żal! I poszedł z grabkami, kosą
I poszedł z gór swoich w dal, w gruńce starganej szedł boso...

8. Lecz zanim liść opadł z drzew, powraca góral do chaty,
Na ustach wesoły śpiew, trzos w rękach niesie bogaty.