1. AmNa manewry do Saint Marca Am
AmPrzypłynęła marynarka, Am
AmPrzA7ypłyDmnęła hen z dalekich, obcych mórz. Am A7 Dm
DmA że karczma była sławna Dm
AmU starego ojca Pawła, Am
EWięcE7 taAmm spieszy pięciu chłopców z „Albatrosa”. E E7 Am

Ref. AmI ten pierwszy, co był chudy,
AmI ten drugi, co był rudy,
AI tA7en tDmrzeci, co bez przerwy wódkę chlał,
DmI ten czwarty – ten obdarty –
AmCo miał w górę nos zadarty,
EI cE7o z Amczartem o swą duszę w kości grał!
AmI ten piąty – ten najmłodszy –
AmCo w miłości był najsłodszy,
ACo A7miałDm oczy jak diamenty czarne dwa!
DmJak dziewczynie spojrzał w oczy,
AmTo od razu zauroczył
EI mE7ógł AmwteA7dy robić wszystko to, co chciał!
DmKażda jasno-, ciemnowłosa
AmŚni o chłopcach z „Albatrosa”,
EZ „E7AlbaAmtroA7sa”, bo ich statek tak się zwał.


2. A miał stary ojciec Paweł
Córkę wielce niełaskawą,
Piękną Lili, co nie chciała chłopców znać.
Aż pewnego dnia ujrzała,
Strach powiedzieć – pokochała
Wszystkich naraz pięciu chłopców z „Albatrosa”

Ref. I ten pierwszy, co był chudy...

Płacze Lili dniem i nocą,
Gwiazdy w niebie jej migocą,
Wielkim falom wciąż przybywa Lili łez.
Lecz… nie mija roczek cały,
Dziadzio Paweł niańczy małych
Pięciu malców – nowy manszaft „Albatrosa”.

Ref. I ten pierwszy, co był chudy...