Wagą zabraną Temidzie, Am G Am
Bawimy się w sprawiedliwość. Am G Am
Na jednej szali zło kładziemy, Am G Am Em
Na drugiej dobro i litość. Am G Am
Na drugiej dobro i litość. Am G Am
Wszyscy się cieszą z równowagi,
Gardła zdzierają w wiwatach.
Wszyscy się cieszą z równowagi,
Wskazówkę puszczamy po latach.
Wskazówkę puszczamy po latach.

Ref: Oj, nieładnie, człowieku nieładnie, Am G Am
Oj nieładnie, człowieku brzydko. Am G Am Em
Ty się całe życie tylko bawisz, Am G Am
Czasem sobie zmieniasz bawitko. Am G Am
Czasem sobie zmieniasz bawitko. Am G Am

Księgami bawimy się w mądrość,
Zabawa to dla upartych.
Z ksiąg budujemy domy i zamki,
Choć przecież księgi też karty.
Choć przecież księgi też karty.
Raz hucza brawa, raz działa.
Znów się gubimy w erratach.
Na ile to mądre, na ile słuszne.
Ktoś nas osądzi po latach.
Ktoś nas osądzi po latach.

Ref: Oj, nieładnie człowieku...

Jest jeszcze jedna zabawa,
Też popularna, choć nie nowa.
Do niej potrzebnych jest dwoje ludzi,
I słowa, i słowa, i słowa.
I słowa, i słowa, i słowa.
Słowami bawimy się w miłość.
Słowa składamy w kwiatach,
Potem przyprószą je liście jesieni,
Odgrzebujemy po latach.
Odgrzebujemy po latach.

Ref: Oj, nieładnie człowieku...