Stara wiaro ruszaj się
- O Lahoula i za handszpak weź
Przed dziobem ląd ujrzymy wnet
- O Lahoula aż po biały dzień

Daleki ląd
- ujrzymy wnet
O Lahoula
- aż po biały dzień

A pięciu ze "Lwowa" zabrała śmierć,
Kiedy przez sztorm, hen, do Brestu szedł.

Kiedy przez sztorm
- do Brestu szedł,
O Lahoula,
- aż po biały dzień.

W porcie trza było pierwszego znieść,
Złamała go oceanu pięść.

Potęgi mórz
- okrutna pięść,
O Lahoula,
- aż po biały dzień.

Bosman z tawerny wyciągnął trzech,
Każdemu z nich trza dać było w łeb.

Hej, każdy z nich,
- hej, dostał w łeb,
O Lahoula,
- aż po biały dzień.

Kiedy wstał świt, odeszliśmy precz,
Aby do Hayestown ładunek nieść.

Kolejny raz
- ładunek nieść,
O Lahoula,
- aż po biały dzień.

Stara wiaro, ech, zwijaj się,
Na "Lwowie" trza nam do domu, hen.

Gdzie Gdyni pirs,
- aż starczy sił,
O Lahoula,
- aż po biały dzień.