Pod wiatr, zawsze na wspak,
Inaczej niż ty i ja!
Nie tak biegnie ich szlak,
Nie tak się ma, jak nasz.

Tacy są, tacy chcą po swojemu być
Życie jest piękne zbyt, by normalnie żyć.
Raz pijani zwykłym dniem,
A czasem wprost z nieziemskich sfer.

Ludzie niepowszedni
Pchają ten świat pół kroku wprzód.
Ludzie niepowszedni,
Nieraz przywalą głową o bruk.

Ludzie niepowszedni
Dwóch takich samych nie ma, bo nie!
Ludzie niepowszedni,
Bez nich by świat nudził się.

I cóż, że w ogniu słów
Pomyli się noc i dzień.
Niech trwa chwila co ma...
Magię i moc, i wdzięk!

Tacy są, tacy chcą po swojemu być
Życie jest piękne zbyt, by normalnie żyć.
Raz pijani zwykłym dniem,
A czasem wprost z nieziemskich sfer.

Ludzie niepowszedni
Pchają ten świat pół kroku wprzód.
Ludzie niepowszedni,
Nieraz przywalą głową o bruk.

Ludzie niepowszedni
Dwóch takich samych nie ma, bo nie.
Ludzie niepowszedni,
będą po wsze dni znakiem tych miejsc.

Tacy są, tacy chcą po swojemu trwać.
A czasem znikną nagle tak...

Ludzie niepowszedni
Dwóch takich samych nie ma, bo nie!
Ludzie niepowszedni,
Bez nich by świat nudził się.