W domu malował rysunki szczytów gór ze sobą na samym szczycie
Żółte jak cytryna słońce, ręce wyciągnięte w kształt litery V
A na dole umarli leżący w kałużach bordowej, zaschłej krwi
Tata? on nie zwracał uwagi
Oh, Na to że mamusia wszystko miała gdzieś?
Król Jeremiasz Nikczemny...oh, rządził swoim światem

Jeremiasz przemawiał dziś w klasie...
Jeremiasz przemawiał dziś w klasie...

Wyraźnie pamiętam, jak znęcaliśmy się nad tym chłopakiem
Wydawał się bezbronnym, małym skurwielem
Ale wyzwoliliśmy lwa
Chłapnął zębami i wgryzł się w zagłębienie damskich piersi

Jak mógłbym zapomnieć?
I uderzył mnie znienacka w twarz
Ból przeszył moja szczękę, która opadła szeroko
Tak samo, jak tego właśnie dnia, tego dnia w którym się dowiedziałem

Tata nie okazywał mu uczuć
A chłopiec był tym czym mamusia by nie założyła
Król Jeremiasz Nikczemny władał swoim światem

Jeremiasz przemawiał dziś w klasie

Postaraj się o tym zapomnieć...
Spróbuj to wymazać...
Z tablicy.