Jest wiele dróg pięknych i nie byle gdzie
Któż poznał je, kto mógł zliczyć je
Przy jednej z nich nasz dom
Po tym każdy pozna ją
Do niej tysiąc dróg się wplata
Z wszystkich świata stron

Wyruszamy stąd, nie za siedem wzgórz
Nasz codzienny ląd jest za progiem już

To tutaj wiatr rozhukany tak za dnia
Kołysać nas do snu zwyczaj ma
A drzewo tu i ptak, gdy śpiewa to już tak
Jakby nagle do księżyca cały świat na skrzypcach grał

Wyruszamy stąd, nie za siedem wzgórz
Nasz codzienny ląd jest za progiem już

Na ulicach już huk, dzień uderza do głów
Zalatani mamy milion snów, milion chęci, milion gwiazd
Na ulicach już gwar, zakochani w sto par
Uśmiechnięci czasem aż do łez, a to właśnie szczęście jest

Otwieramy na świat milion okien i drzwi
Zapatrzeni w w jutra ludzką twarz tak będziemy szli i szli
A do święta gwar, roztańczeni w sto par
Kolorowe place pełne nas wypływają w morze gwiazd