Żeby walczyć mam za mało mięśni
Długie paznokcie i nie mogę zacisnąć pięści
„Karate Kid” nie widziałam żadnej części
Przemoc w moim świecie się nie mieści
Weź idź już stąd, nie czaisz intrygi, obcy ci jej kod
Kopią jak prąd słowa uparte, zranię cię żartem
Jak w comedii del’arte przybieram maskę
Ucz się, subtelność jest potrzaskiem

Refren: Ironia, cierpka jak aronia
Niby niewinna, taka bezbronna
Partyzantka wygrywa na wojnach, tak? x 2

Odkąd pamiętam chciałam być wielka
Choć los dał mi rozmiar mały jak muszelka
Marzyłam, że jako supermodelka
Oczaruję audytorium, że zdobędę olimpijskie podium
Bo chciałam być mistrzem w sporcie, albo jeździć na deskorolce
Lecz co za ironia, że więcej nie rosnę
Że się urodziłam dziewczynką nie chłopcem
Bo takie bywa życie, Paresłów jak „cow and chicken”
Przyjaźń, co ironii jest wynikiem
Więc językiem jej nauczyłam mówić się
Wiem, że bulwersuje cię większość naszych tekstów
Nie rozumiesz mnie
I nigdy nie pojmiesz bo co dzień toczę wojnę
Przez takich jak ty zbyt dosłownych słowa nie są wolne
Więc pozwól mi mówić, przez rap uczyć ludzi
Niech duch porozumienia wśród nas się obudzi

Refren:

Ja wiem, że kpię, ja wiem, że drwię,
Świadomie bronię się
Ironia to obrona bo wyśmieje co wymyśli zło

(Ja wiem, że, ja wiem, że drwię) x 8

Refren.