I.
I.

Kiedy świat tonie w beznadziej, obok my, tylko my skuleni.
Przeczekamy cały podły czas, burza zgaśnie w lekki wiatr.

Gdy sie zerwie wiatr, wtedy ja (ja) wzniosę cie na uśmiech ziemi, złapie wiatr. Wtedy ja (ja) wezmę cie i odlecimy w niebo jak promień światła, ognia blask. Słońce słowo da, skrzydeł nietknie nam. W skrzydła złapiesz wiatr.

II.

Musisz raz w taki lot uwierzyć, kiedy wiatr głaszcze nas oddechem podnieś ręce, sił wystarczy nam. Czas w Ikara ruszyć ślad.

Ref.:

Gdy sie zerwie wiatr, wtedy ja (ja) wzniosę cie na uśmiech ziemi, złapie wiatr. Wtedy ja (ja) wezmę cie i odlecimy w niebo jak promień światła, ognia blask. Słońce słowo da, skrzydeł nietknie nam.

Gdy sie zerwie wiatr, wtedy ja (ja) wzniosę cie na uśmiech ziemi, złapie wiatr. Wtedy ja (ja) wezmę cie i odlecimy w niebo jak promień światła, ognia blask. Słońce słowo da, skrzydeł nietknie nam. W skrzydła złapiesz wiatr.

W skrzydła złapiesz wiatr, w skrzydła złapiesz wiatr.


Ref.:

Gdy sie zerwie wiatr, wtedy ja (ja) wzniosę cie na uśmiech ziemi, złapie wiatr. Wtedy ja (ja) wezmę cie i odlecimy w niebo jak promień światła, ognia blask. Słońce słowo da, skrzydeł nietknie nam.

Gdy sie zerwie wiatr, wtedy ja (ja) wzniosę cie na uśmiech ziemi, złapie wiatr. Wtedy ja (ja) wezmę cie i odlecimy w niebo jak promień światła, ognia blask. Słońce słowo da, skrzydeł nietknie nam. W skrzydła złapiesz wiatr.

W skrzydła złapiesz wiatr, w skrzydła złapiesz wiatr.