Musztarda sarepska jest przy Tobie kiepska
Jesteś ostra jak chłosta wiem, bo Ciebie znam.
Jesteś blada jak morelowa marmolada,
Jesteś wiotka jak zmiotka, wiem bo ciebie znam.
Zabiegasz mi drogę i przejść nie mogę,
wiem bo Ciebie znam już tyle lat.

Musztarda ognista jest przy Tobie mglista,
Jesteś sroga jak trwoga wiem bo Ciebie znam.
Musztarda stołowa się przy Tobie chowa
Jesteś tak zmysłowa, co za boski stan.
Zabiegasz mi drogę i przejść nie mogę,
wiem bo Ciebie znam już tyle lat.

I tylko żona nie dopieszczona,
Atak zazdrości jej się załancza.
I rzuca słowa ostre jak lanca:
„Oj, niech to franca się nie wtranca!”.

„Niech to franca się nie wtranca!”. x 4
Moja żona mówi: „Nie!”
A przy tej Francy żyć się chce!