Na pagórkach ciszy
Słońce rozpala horyzont
Cienie ludzkich myśli
Jak wytrwałe wielbłądy
Płyną skrajem nieba

Na pagórkach marzeń
Słońce umiera przedwcześnie
Cienie ludzkich nadziei
Jak wrażliwe latawce
Płyną skrajem nieba

Dojrzewają ich garby mądrością
Umierają z własnego przesytu
Z pragnienia na uczuć pustyni

Na pagórkach ciszy
Słońce rozpala horyzont
Cienie ludzkich myśli
Jak wytrwałe wielbłądy
Płyną skrajem nieba

Płyną skrajem nieba (x2)