Posadziłam sto kwiatów tu
Bo wiedziałam, że przyjdziesz znów
Bo myślałam, że kolor ich zatrzyma Twój wzrok
Posadziłam dwa krzewy bzu
Bo wiedziałam, że przyjdziesz znów
Bo myślałam, że zapach ich zatrzyma Twój mrok

Pobieliłam ściany i próg
Żebyś z dala ujrzeć go mógł
Żeby nawet przy świetle gwiazd odbijał ich blask
Ty przeszedłeś i nawet raz
Nie spojrzałeś na kwiat, na dom
Chociaż serce mi biło tak jak na trwogę dzwon

Do kogo idziesz jakby przez mgłę?
Do kogo niesiesz ramiona swe?
Kto bardziej czeka na przyjście Twe?
Kto mocniej tęskni noce i dnie?

Moje kwiaty już przykrył śnieg
Moje bzy już pościnał mróz
Zamknął rzekę na zamków sto zatrzymał jej bieg
Lecz Ty nawet w najgorszy czas
Przy gasnących promykach gwiazd
Po pas w śniegu, przez zimny wiatr co noc idziesz gdzieś

Do kogo idziesz jakby przez mgłę?
Do kogo niesiesz ramiona swe?
Kto bardziej czeka na przyjście Twe?
Kto mocniej tęskni kto mocniej tęskni, hej!

Do kogo idziesz jakby przez mgłę?
Do kogo niesiesz ramiona swe?
Kto bardziej czeka na przyjście Twe?
Kto mocniej tęskni...

Do kogo idziesz jakby przez mgłę?
Do kogo niesiesz ramiona swe?
Kto bardziej czeka na przyjście Twe?
Kto mocniej tęskni noce i dnie?